Kitap hakkında: 2006 / Luigi Pirandello, bir oyun yazarı olarak, bir gösteri olarak tiyatroya ilişkin yeni fikirlerin sahnede somutlaştırılmasını ana görevi olarak belirledi; yönetmenlikle ilgili eski fikirleri radikal bir şekilde yıkmasını sağladı Pirandello, bu yıllarda Ibsen ve özellikle Shaw'un entelektüel drama geleneklerini geliştirerek ve bunları "grotesk" tiyatronun başarılarıyla zenginleştirerek en ünlü felsefi oyununu yarattı: "Yazar Arayışında Altı Karakter". (1921), “IV. Henry” (1922), “Herkes Kendi Yolunda” (1924), “Bugün doğaçlama yapıyoruz” (1930), vb. ifade, "yüz" ve "maske" çelişkisi, gerçeklik ve rüyalar, gerçeğin göreliliği vb. "Henry IV" oyunu, haklı olarak Pirandello'nun en derin felsefi dramalarından biri olarak kabul edilir ve bazen yanlışlıkla saçmalık olarak da adlandırılır. Ana karakter (gerçek adı verilmemiştir) yalnızca 11. yüzyılda yaşayan Alman İmparatoru IV. Henry'nin “maskesi” altında görünür ve yalnız villası, taht odalı bir imparatorluk kalesi olarak görünür. Oyundaki diğer karakterler kendi isimleriyle ve tarihi şahsiyetlerin isimleriyle karşımıza çıkıyor. Ancak yine de papalık otoritesiyle çatışan Alman imparatorunun kaderini değil, aşk ve dostlukta ihaneti yaşayan yalnız bir adamın trajik kaderini anlatıyor..